Oudheidkamer Holten – Toen & nu
De populaire verhalen van Gerr van den Bosch.
Gerr van den Bosch publiceert elke week (op facebook) in samenwerking met de Fotowerkgroep een verhaal over
Holten – Toen en nu.
In samenwerking met de Oudheidkamer Holten plaatst Vindhetinholten.nl de verhalen op deze pagina.
Steun de Oudheidkamer en word donateur klik HIER
Zo de eerste van de zondag in December. Het gaat snel voor we het weten zijn we al weer in een nieuw jaar maar tot zo ver heb ik nog de nodige kunstwerkjes te laten zien. En of: het dorp kan als een waar kunstwerk worden gezien met al zijn moderne maar ook zijn oude facetten. Maar waarom kom ik nu op de kunst van dit dorp. Nou die sprong is zo gemaakt want we kennen vele kunstenaars zie maar elk jaar de kunstroute, waar kunstenaars hun kunnen uitstallen in de etalage en daardoor kwam ik dus op deze persoon. Ja we gaan dit keer een bekende Holternaar postuum een podium geven. Want de kunstenaar is niet meer onder ons. Zijn werken daar in tegen nog altijd. We gaan het hebben over Kees Stoop. Kees Stoop werd op 19 maart in 1929 in Werkendam geboren. Werkendam is een dorp in de gemeente Altena in de Nederlandse provincie Noord-Brabant, maar dat verruilde hij voor het mooie Holten. De veelzijdig kunstenaar was echter nauwelijks bekend bij het grote publiek. Begin jaren zestig verhuisde hij samen met zijn echtgenoot Ans Verhoeven naar Holten vanwege het landschap en de omgeving waarvan hij zo hield. Stoop hield er niet van om naar buiten te treden. Exposeren deed hij bijna niet. In Holten leefde hij een teruggetrokken leven aan de voet van de Holterberg. Het buitenleven was echter wel wat hem enorm inspireerde. De natuur, het landschap, de mens. Visuele ervaringen samengevat met houtskool, potlood of verf en hier en daar een keer een brons. Kees Stoop wordt door Dr. Bob van den Boogert, conservator van het Rembrandthuis in Amsterdam, een van de grootste tekenaars van ons land genoemd. Toch is Kees Stoop nauwelijks bekend bij het grote publiek. Exposities van zijn werk zijn er niet veel geweest; Kees Stoop heeft er nooit van gehouden om aan de weg te timmeren. Vele particuliere verzamelaars hebben werk van Kees Stoop aangekocht. Het Rijksprentenkabinet van het Rijksmuseum in Amsterdam bezit 150 tekeningen en etsen van Kees Stoop. Ook heeft hij in zijn latere leven een boek samen gesteld met zijn werk en een soort van dagboek ekens’ Dagboek van Kees Stoop in 1001 krabbels Het boek ‘Tekens’ gaat in principe niet over het ‘grote werk’ van Kees Stoop. Het boek bevat voornamelijk bladen met collages van tekeningen met potlood, krijt of inkt op al het mogelijke papier dat Kees Stoop voorhanden kwam, schetsjes en etsjes. De collages, door de kunstenaar zelf samengesteld, worden op vrijwel ware grootte weergegeven. Zij geven een beeld van wat het betekent om een leven lang te tekenen. Helaas is kees overleden op 16 feb 2019 maar heeft veel na gelaten die we nog steeds kunnen bekijken in welk museum dan ook.
We gaan het hebben over ons mooie Viaduct. Want waarom is er een viaduct als je de andere lijnen ziet in de buurt. Nou hier een klein stukje info daarover. Holten was voor 1888 nog afhankelijk van paard en wagen om hun goederen door het land te verzenden. Je kan dat nu toch niet voorstellen, dat je met je goederen naar Almelo of zeg naar Deventer met paard en wagen naar je bestemming moest rijden. Dit echter veranderde enorm door dat in Nederland de spoorlijn tussen Amsterdam en Haarlem tot stand kwam. Holten werd vanaf 1 september 1888 ook aan het net aangesloten doordat de lijn Deventer Almelo werd geopend. Door dit kwam er een vlucht om snel je spullen en jezelf van het ene naar het andere punt te vervoeren. Maar doordat de trein kwam moest men een manier vinden om ook het gewone leven de mogelijkheid te geven door die wal te laten gaan. Dit gebeurde in holten door zijn ligging d.m.v. een spoorbrug. De ligging van Holten ten opzichte van Deventer/Rijssen was er een soort van dam nodig om het spoor toch zijn gewone weg te kunnen laten lopen. Vandaar dat dit viaduct op deze plaats werd gebouwd. Later zijn er nog drie viaducten bij gekomen twee voor de fiets en de andere bij de chinees. Nu moet je voorstellen dat je met een paard en wagen onder dit spoor moet en dat er elk moment een trein eraan kan komen. Toen had je de stoomtrein nog en dat moet een herrie zijn geweest voor zowel het paard en de menner op de bok. Dit moment kan je soms beleven als je onder het viaduct loopt bij de chinees, als hij komt en je loopt er onder nou doe je oren maar dicht want ……….Voor 1910 was het spoor nog een enkel spoor. Maar door de drukte op het spoor en vele verbindingen werd het duidelijk dat het enkel spoor moest worden verbreed naar een dubbel spoor dat gebeurde ook op 1 oktober 1910 toen de dubbele baan geopend werd.” Zoals je ziet op de foto’s zijn de wegen ook bij de eerdere jaren nog gewoon zand. Ik weet niet wanneer we er een stenen weg van is gemaakt maar vele oude foto’s laat nog wel zien dat de weg nog lang zand is geweest. We nemen dit altijd voor lief om er gebruik van te maken maar bekijken we ook dat item wel eens van dichtbij. Zo nu en dan is er weer eens onderhoud bij het viaduct want dat hoort in stand gehouden te worden door trillingen/weer en andere situaties waarbij de fundering de nodige klappen krijgt. Hoe vaak is de weg wel niet verdiept om het nodige verkeer dr toch oor heen te laten kunnen gaan. Want trucks van tegenwoordig zijn niet meer de trucks die ze jaren geleden waren, maar ze moeten wel een doorgang hebben want die bij de kleine poort gaat het dan ook niet worden. Zo zie je maar als deze viaducten er niet waren we de nodige omweg moesten maken om…….. dus we kijken denk ik na vandaag toch iets anders naar dit item als we voorheen deden denk je niet.
Ik laat het wapen van Holten de revue plaatsen. Het wapen werd op 21 november 1898 aan de voormalige Nederlandse gemeente toegekend. Dit wapen werd tot 21 november 1967 gebruikt. In 1967 werd het wapen van een gravenkroon voorzien. Tevens werd het opnieuw beschreven, waardoor er twee beschrijvingen bekend zijn: Eerste wapen : De beschrijving van het eerste wapen van de gemeente Holten luidde als volgt: Gedeeld: I in sinopel de Maagd Maria met het Christuskind, II in keel 3 varkenskoppen van goud. Het wapen was verticaal gedeeld en toonde aan de rechter zijde (voor de kijker links) de heilige Maagd Maria met op haar schoot het Christuskind. Het tweede deel, aan de linker zijde (voor de kijker rechts) is rood van kleur met daarop drie varkenskoppen. Tweede wapen: De beschrijving van het tweede wapen, dat op 21 november 1967 werd toegekend, luidde als volgt: Gedeeld: I in sinopel de Maagd Maria van natuurlijke kleur, zittende op een troon van goud, het hoofd gekroond van goud en omgeven door een nimbus van zilver, met haren van goud, gekleed van azuur en keel, met de rechterhand vasthoudende een scepter van goud, waarop een omgewende duif van zilver, met de linkerhand op haar schoot vasthoudend het Christuskind van natuurlijke kleur, het hoofd omgeven door een nimbus van zilver, met haren van goud, met de linkerhand vasthoudende een wereldbol van goud en de rechterhand opgeheven houdende, gekleed van zilver, II in keel 3 varkenskoppen van goud, getand van zilver. Het schild gedekt met een gouden kroon van 3 bladeren en 2 paarlen. Even een uitleg over de Gravenkroon: De gravenkroon is een rangkroon die hoofdzakelijk in de Nederlandse heraldiek veel gebruikt wordt. De kroon wordt ook in België gebruikt, maar minder. De gravenkroon staat in de heraldiek in rang onder de markiezenkroon welke vijf fleurons heeft in plaats van drie met twee parels. In 2001 is de gemeente Holten samengegaan met de buurgemeente Rijssen en werd daarmee onderdeel van de gemeente Rijssen-Holten. Hierdoor verviel het oude wapen. Over de herkomst van het wapen is niks bekend, of het door iemand van de raad is ontworpen of een inwoner van het dorp is niet bekend. We kunnen ook bij het archief van de Hoge Raad van Adel en ook niet bij het gemeentearchief wat vinden. De Hoge Raad van Adel is vanaf zijn oprichting in 1814 nauw betrokken bij de vaststelling van de wapens van de Nederlandse adel en overheidsinstellingen. Daar hebben ze ook een boek waar alle wapens instaan van heel het land. Als heraldisch college heeft de Raad ook een adviserende taak bij de vaststelling van vlaggen van overheidsinstellingen en emblemen van de krijgsmachtonderdelen. Echter over de betekenis is in het verleden wel iets geschreven. Het verscheen er op 5 februari 1949 in het Holtens Nieuwsblad een vers waarin de betekenis op rijm werd uitgelegd. De tekst luidt als volgt: Het wapen van Holten In sinopel de maagd Maria met het Kindeke op schoot, En in keel drie varkenskoppen, op een achtergrond van rood. Alles bij elkaar genomen wel een aardig tableau, En dat wapen kreeg nu Holten gratis en voor niets cadeau. Niemand heeft nog opgehelderd wat dat stelletje beduidt, En daarom leg ik nu hieronder mijn bescheiden mening uit. De Maagd Maria moet vertellen, dat de Marke Holten reeds bestond, Voordat de hervormde godsdienst in ons land zijn aanhang vond. De kleine koppen zijn van varkens, die men ook wel biggen noemt, En door deze tak van veeteelt is de plaats nog steeds beroemd. De grote kop symboliseert ons de drukke varkensmesterij, En door deze tak van veeteelt krijgt Holten gauw haar slachthuis vrij. In deze tekst wordt wel de fout gemaakt dat de varkenskoppen rood van kleur genoemd worden, terwijl ze goud van kleur zijn. Het wapen is gratis verkregen omdat de plaats in 1898 minder dan 5.000 inwoners had, dus hoefde het geen leges te betalen. Nou wel jammer dat niet ergens in het dorp het wapen echt nog te zien is als bewoner of als toerist. Oudheden moet je niet ergens in een hoekje wegstoppen maar laten zien. Het zou mooi zijn een bord ergens te plaatsen met het oude wapen. WE zijn toeristisch ingesteld dan moet je ook wat laten zien van het verleden ergens………zonder dat je naar binnen moet. Thans vind ik dat maar ja ik ben ook erg verbonden aan dit dorp en wil zo veel mogelijk behouden en laten zien.
Na een week afwezigheid heb ik weer een pareltje. Al is het pareltje al lang geleden dat pareltje waar men van kon genieten. We gaan het dit keer niet hebben over een persoon maar over een pand. En al zitten we al in de schoolbanken we blijven nog even in de school en we gaan naar de school in Dijkerhoek en wel de 1e school van boer Hakkert. We denken vaak dat kleine dorpen niet echt van de scholen waren maar dat is een misopvatting. Vroeger werd de leer gedaan door monniken maar dat is na de Kerkhervorming (1517) vervangen door stadsbesturen de monniken door Protestantse leerkrachten. Zij moesten wel aan eisen voldoen want het was toch iets van uit de kerk dat de les gegeven werd. Belijdend lidmaat zijn van de Nederduits Gereformeerde kerk ja ook toen moest je ergens bij horen om er van te kunnen genieten. Kennis hebben van de Heidelbergse Catechismus. De Heidelbergse Catechismus is in 1563 geschreven. 450 jaar later wordt deze actuele geloofsbelijdenis nog steeds gebruikt door veel Nederlandse kerken. Het Onze Vader en de Bijbelboeken uit het hoofd kunnen opzeggen. Maar we denken altijd dat school een instituut is dat gewoon voor de vakken gaat. Maar niks is minder waar. Vroeger werden de lessen anders gegeven dan tegenwoordig. De onderwijzers moesten met liefde en toegenegenheid kinderen bestraffen, indien nodig. Alle bitterheid, schelden, vloeken, wreedheid, hardheid en „vuyvlspreecken”” moest worden vermeden, moet je nu eens kijken. Ook moest de onderwijzer zich hoeden voor dronkenschap, roddelen en een ergerlijk leven. En de schooldag begon en eindigde met gebed. Maar dat is bij velen nu niet meer het geval zeker niet bij het voorgezet onderwijs. In het jaar 1500 is er vrijwel in elke stad of dorp een school, dus ook in Holten. Wanneer de Holtense Dorpsschool is gesticht is onbekend, maar in elk geval is er in 1595 een schoolmeester. In Dijkerhoek is die er tweehonderd jaar later nog. Al voor 1793 werd in Dijkerhoek onderwijs gegeven, Boer Hakkert gaf na het boeren ook les aan de kinderen uit Dijkerhoek, voor wie de school in Holten te ver was. Vandaar dat de school ook nog een beetje het gezicht had van een boerderij. De naam Hakkert is nu nog een te horen door middel van een straatnaam, naar de schoolmeester. Deze school doet dienst tot 1928, zij het de laatste jaren als zondagsschool. De bouwkosten waren f 1895,00. Het werk van Meester Hakkert is inmiddels overgenomen door de schoolmeester Beert Nijhoff. Hij blijft tot 1842. A. J. Goldstein, oud-gemeentesecretaris van Holten, zegt in zijn boekje, Holten voor omstreeks honderd jaar’’: dat aan meester Nijhoff voor het geven van 23399 lessen aan 66 schoolkinderen een bedrag van f 116,99 werd uitgekeerd. Wel zeer nauwkeurig uitgerekend, schrijft Goldstein. Die éne cent mocht er in ’t voordeel van Nijhoff niet bijkomen om ‘t getal vol te maken. Dit was ook niet nodig, want hij was ongetrouwd en kende de aan den echt verbonden geldzorgen dus niet! Wanneer meester Nijhoff in 1836 huwt krijgt hij een woning en bovendien nog het gebruik van een bunder grond. Het latere hoofd van de school Nieuwenhuis heeft het nog beter, althans voor zover het de boerderij aangaat. Het achterhuis van zijn woning wordt zodanig ingericht, dat hij een koe kan houden. In 1867 krijgt deze meester f 25,00 vanwege een kwart eeuw trouwe dienst bij het onderwijs. In 1928 wordt de oude school gesloopt. De laatste jaren deed het dienst als zondagsschool en er werd catechisatie gegeven. Dit werd nu voortgezet in gebouw Bethanië hier al een keer voorbij gekomen. Op het dak ziet men Anton, Hendrik en Jan Koopman, die de afbraak voor zijn rekening nam. Het gebouw stond iets achter de huidige Dijkerhoekse school. Dus kinderstemmen zijn nog steeds wel te horen op deze plek maar dan in een modern jasje.
Zondag en de nieuwe maand alweer. We gaan naar de Helhuizerweg 5, er werd mij verteld dat dit pand verkocht ging worden. Dit pand staat bij de wat oudere onder ons bekend als het pand van de familie Veth. Dhr. Veth was geen Holternaar maar wel een heel bekende in Nederland. Op 21 februari 1870 werd op het adres Hallingclaan 54/58 te Dordrecht een jongen geboren die van zijn ouders de naam Gerard kreeg. Hij was een telg uit de bekende en invloedrijke familie Veth. Zijn vader Huibert Willem Veth (1833-1909) was architect en had een winkel in de Voorstraat waar galanterieën en bijouterieën verkocht werden. Als architect drukte Huibert Willem zijn stempel op de 19e -eeuwse architectuur van Dordrecht. Menig door hem ontworpen pand is nog terug te vinden in het Dordtse stadsbeeld. Nu over Gerard Veth, hij was van beroep bankier, en wel bankier van de bekende bank Schill en Capadose. Schill & Capadose was een bankiershuis in Den Haag, opgericht door A. Capadose en R.W.J. Schill in 1886. Schill & Capadose was in 1903 een van de medeoprichters van de Vereeniging voor de Geld- en Effectenhandel te ’s-Gravenhage. In 1952 werden de activiteiten overgenomen door de bank Pierson, Heldring & Pierson. Gerard woonde op 31 mei 1928 aan de Parkweg 1a, Den Haag. Op 02-12-1902 is hij verhuist naar de Hofstraat 17, en op 11-01-1916 naar de Parklaan 1a Den Haag. Ook daar ging hij weer weg. Hij verhuisde op 31-10-1942 naar Holten toen werd het Neerdorp 55 genoemd en was het voor hem een jachthuis. Hij heeft hier samen met zijn echtgenote mevr Philippina Johanna Catharina Veth- Holdtgrefe gewoond. Op 07-06-1947 gingen ze naar Nunspeet. Of ze het huis op de berg hebben gehouden als zeg maar zomerresident weet ik niet. Bij het huis was een zwemvijver, zie de bijgevoegde foto’s. Toen de heer en mevrouw 25 jaar getrouw waren kreeg de vijver nieuwe bewoners, goudvissen. En nu kan u erin zwemmen en genieten want het pand staat te koop. Zo pff dat was een geschrijf maar goed wil even een mooi pand de revue passeren en dat heb ik nu dus gedaan.
Waar gaan we heen, waar ben ik met de fiets voorbij geweest en heb ik de historie eens goed onder de loep genomen. We gaan dit keer naar Omefa, nu zou je zeggen Omefa wat is dat dan nou dat had ik dus ook wat is dat. De Overijsselse Melkproductenfabriek maar afgekort werd het dus OMEFA. Omefa was een werkmaatschappij van Friesland Coberco, een zuivelfabriek nou hoor ik jullie al zeggen nog een melkfabriek nou dat had ik dus ook. Vanaf 1948 leverde de vrije melkveehouders hun melk aan een melkontvangstation dat de VVM in een schuur van de familie Muller aan de Rijssenseweg had ingericht. Al in 1950 werden de boeren en hun melkproductie overgenomen door de N.V Omefa te Rijssen. Dit bedrijf vergrootte en moderniseerde het melkontvangstation en kwam in 1965 met een melktankauto bij de boerderijen om de gekoelde melk op te halen. in 1966 echter kregen de vrije melkveehouders van Omefa het bericht dat het bedrijf zou overgaan op productie van o.a babyvoeding. Hoelang dit door is gegaan is me niet duidelijk maar in de jaren 80 vorige eeuw besloot een Holternaar dat het tijd werd om wat te doen. Bertus Paalman besloot van zijn hobby zijn werk te maken en heeft in 1983 het idee een eigen garagebedrijf te beginnen tot uitvoer gebracht. Het pand tegenover zijn woonhuis kwam te koop en dit was dé kans Daardoor was het pand verzekerd van een toekomst en dat kunnen we nog elke dag zien als je op de Rijssenseweg rijdt. Dan zie je zijn occasions staan en het bedrijf met zijn vlaggen. Hopelijk blijft dit pand nog lang in ons midden en dat de familie Paalman nog lang auto`s mag repareren en verkopen
We gaan weer terug in de tijd en wel naar 23 okt 1987 waarom dat dan dat is toch niet zo ver terug in tijd. Haha ja ik weet maar toen werd de stichting Oudheidkamer Hoolt’n officieel opgericht door Mina Vruggink, Marjan ter Borg, Jan Smale, Hendrik jan koopman, Hendrika Stegeman en Herman Koopman. Het zat al langer in de pen maar ja zoals alles moet het er een keer van komen. Ze kwamen samen en dachten we moeten er voor zorgen dat Holten en dan met name het oude van Holten op enige vorm bewaard blijft. Al in 1983 was Jan Smale de initiatiefnemer voor het tot stand komen van een oudheidkamer. Vrij snel daarna sloten Mini Bosman-Vruggink, Marjan ter Borg, Henk Koopman ‘Azn’ en Herman Koopman ‘Tzn’. zich daarbij aan en wat later Diek Stegeman. Deze groep Holtenaren organiseerde destijds exposities op diverse locaties in Holten waaronder in de korenmolen ‘De Hegeman’ in Dijkerhoek. Op 23 oktober 1987 werd de oprichtingsakte door bovengenoemde personen ondertekend en werd Mini Bosman-Vruggink de eerste voorzitter van de Stichting ‘Oudheidkamer Hoolt’n’. Jan Smale was al een vervend fotograaf en legde alles op de plaat vast als er wat gebeurde in Holten. Was het een steen die gelegd werd of een gebouw dat zijn langste tijd had gehad, hij legde het vast. Zo is het nog. Velen van ons maken reportages en houden dat bij en archiveren het in de pagina www. erfgoedrijssenholten.nl. Ook u kunt daarin bijdragen want wat is het jammer dat dingen in fotoboeken blijven zitten als je dat kunt delen met anderen. De werkgroep foto kan u daarbij helpen. Jan zag daar een kans om het oude met het nieuwe te combineren en dat is nog wat de Oudheidkamer nog doet. De Oudheidkamer deze dagen telt meerdere groepen, was het in het begin nog van alles doen in de loop van de jaren is het zich gaan groeperen in werkgroepen zoals we het zelf noemen. Elke werkgroep houdt zich bezig met behoud en archivering, ook de onderhoud van de items die zo nu en dan tentoongesteld worden. Er zijn verschillende werkgroepen. Textiel bibliotheek, veld – en boerderijnamen, heemkunde, onderhoud, mariniers, genealogie, film, registratie, expositie, webshop, foto, schoonmaak Werkgroep Onderhoud Oudheidkamer Hoolt’n. Jan Smale heeft bij de tot stand komen niet kunnen dromen dat het na zo lange tijd nog zo leeft. Wat doet nu zo’n groep. De fotogroep bijvoorbeeld zorgt voor het fotoarchief voor erfgoed Rijssen Holten. Ze scannen en schrijven de info als dat er is bij de foto en of zoeken de info op de facebook pagina wat we elke week doen. We maken voor de Diessenplas en de sporthal exposities over gebeurtenissen die ooit in holten hebben plaats gevonden. We houden Holten levendig. Zo ook doet de werkgroep Heemkunde dat, ze hebben vorig jaar een fantastisch boek uitgebracht waar ze zo’n 10 jaar geleden mee startte. De werkgroep Heemkunde begon toen met het speurwerk naar het verzamelen en het vastleggen van historische gegevens over Holten en omgeving, haar inwoners en direct betrokkenen bij Holten. Deze jarenlange werkzaamheden hebben nu geresulteerd in een uniek, bijna allesomvattend boek over tien eeuwen Holtens historie (1000 – 2000 n.C.). Naast bijzondere gebeurtenissen staan in het boek de geschiedenis van diverse Holtense bedrijven, verenigingen en stichtingen, maar ook van tal van Holtense persoonlijkheden. Het bevat veel fotomateriaal en niet te vergeten de tekeningen van Wim Kwakernaak, die daarmee de figuren uit het verhaal van Wolfert van de Waerdenborch een gezicht heeft gegeven. Kortom, een prachtig ingebonden boek met ruim 360 pagina’s wat niet mag ontbreken bij iedere Holtenaar, oud-Holtenaar en iedereen met belangstelling voor Holtense historie. Kortom elke groep doet wel wat om het behoud van oud Holten te bewaren. Bezoek de Oudheidkamer, de Diessenplas of sporthal om de leuke foto’s te bekijken. Denk dat we wel mogen zeggen dat de oprichters, Holten voor het nageslacht heeft bewaard en nog steeds hun best doen dat te doen.
Ik heb weer wat gevonden. En met de hulp van mijn team weet ik nu veel over van dit pand. Ja want dit keer komt er weer een pand voorbij met de nodige info. Helaas staat het pand er niet meer maar de plek is voor vele Holtenaren nog steeds herkenbaar. Waar gaan we heen. Nou we gaan naar een katerstede uit 1675. Nu zou je zeggen wat is een katerstede, dit is een benaming voor een kleine hutachtige boerderij met land. Dit begrip komt voornamelijk voor in Salland, aan de IJssel, Twente en de Achterhoek. Kleine percelen land werden verpacht aan keuterboeren… Het is dan een klein boerderijtje met een huisweverij. De huiswever werkte thuis aan een getouw met een schietspoel. Deze spoel werd vanuit een lade in het getouw tussen de kettingdraden door “geschoten”. Op oudere weefgetouwen, die deze inrichting nog niet kenden, werd de spoel tussen de kettingdraden door gegooid. Deze spoelen werden smijtspoelen genoemd. De bewoners zijn dan Geerling. maar nu weet je nog niet welk pand het is he. Nou ik zeg het je het is de witte boerderij aan de Larenseweg net voorbij de kruising. Nu verder met de info. In 1776 trouwt Hendrine Jansen Geerlings met ene Mulders, hij is schoenlapper van beroep. Een schoenlapper is iemand die de schoen repareert dus niet schoenmaker. Het laatste woord zegt het al: hij lapt hem op. Later trouwen Janna Mulders met Derk Jan Schuppert in het jaar 1853. Derk Jan is kleermaker van beroep. En zo ontstaat de Schuppert familie, latere van de kleding winkel. Het Geerlingshuis werd verhuurd aan diverse bewoners . Dus ook aan de familie Ten Dam, die wij nog kennen als bloemist. Later in de jaren tachtig hebben ze het pand aan de Burgemeester van de Borchstraat gekocht waar ze hun bedrijf voortzetten. Rechts woonde eerder al de fam Broers , stratenmaker van beroep. Freek Schuppert neemt afscheid van het familiehuis aan de Larenseweg 5-7-9 dat sinds 1827 door de familie werd beheerd. En het boek over dit huis sluit want het is afgebroken en thans is er een soort van hofje neer gezet.
Zo we zijn er weer dus zou het wel weer Zondag zijn. Dit keer een item wat me zeer ten harte gaat, hoe en wat dan. Het pand van familie of zo, nee het is geen pand of persoon maar een vereniging. We gaan het hebben over Holbatheo, nu zul je zeggen wat is dat dan. Nou dat is een paardenfokvereniging uit de buurt. Het begon allemaal op de fokvee dag in Bathmen, de laatste maandag van september 1950. Daar werd het zaadje gelegd om de Paardenfokvereniging Holbatheo op te richten. Dhr J Boode uit Espelo de vader van Herman ook lid van ons team, kwam met het idee om een paarden fok dag te organiseren. Die zondags daarop zijn ze bij elkaar gekomen om er verder over te praten. Een paardenfokvereniging is een vereniging ter bevordering van het fokken van rassen. Dat kan elk ras zijn want paarden hebben nogal wat rassen. Buiten het fokken van de rassen heeft de vereniging verder tot doel de kennis van de leden op te vijzelen. Tegenwoordig zien we dat het fokken afneemt en men minder deelneemt aan keuringen. De paarden worden meer gebruikt voor recreatie doeleinden, maar sommige worden nog echt goed in gezet in de sport , dressuur of het springen. En dan is het van belang welk bloed met welk gekruist wordt. Maar om dit verder uit te voeren heb je ook als vereniging een voorzitter nodig. Iemand kwam met het idee om dhr W Starink te vragen om voorzitter te worden, ja zo ging dat vroeger. Dhr Starink zelf had geen paarden, maar was indertijd een veulencontroleur ( daar wordt het veulen geschetst foto bijgevoegd hoe en wat dat gedaan wordt, en tegenwoordig wordt het veulen gechipt ) en dus wel bekend met paarden. ‘Starink, bleek wel in te zijn voor de oprichting van een paardenfokvereniging en zo kwam eind 1950 een grote groep van zo`n 25 boeren bij elkaar in Het Bonte Paard, ook al eens behandeld hier. De officiële oprichtingsdatum is 23 maart 1951. Zo staat het met grote letters op het vaandel, dat de voorzitter eigenhandig gemaakt heeft een van de vele dingen voor de vereniging. En de eerste officiële fok dag in 1951, werd Corrie van E. Aaltink kampioen . Maar waar staat de naam Holbatheo nou eigenlijk voor, nou dat is de afkorting van Holten/Bathmen en omgeving, deze naam is bedacht door Dokter Niehof, de dierenarts voor vee. Deze vereniging is nog steeds actief. Elk jaar is er wel een leuk spektakel, je kan dat volgen op hun site als je holbatheo googelt. Holten heeft vele verenigingen, voor elk wat wils.
Gerr is weer druk geweest. Dit keer wel met hulp van de vrouw . Huh de vrouw van wat…. rustig we gaan het dit keer niet over een pand hebben. Nee dit keer zet ik iemand in het licht die veel voor het dorp heeft betekend en ook voor de jeugd de nodige hulp en aanwijzingen voor het leven heeft gegeven. Over wie gaan we het hebben zou je zeggen, nou het is dhr. G.J. van ‘t Holt geboren op 12 januari 1941 in de stad Hardenberg. Nu even een korte samenvatting van deze man van alles wat hij heeft gedaan in zijn leven. Hier volgt een korte samenvatting want het is te veel om op te noemen. Hij is leider van de zondagschool Hardenberg geweest van 1951 t/m 1960, achtereenvolgens is hij Vaandrig Hopman secretaris akela scouting Waardenborg van 1964 t/m 1985. Verder is hij van 1972 t/m 1974 bestuurslid Sociaal Cultureel Werk Holten. 1973-1980 lid van diverse Oranje comités. Ook is hij nog voorzitter geweest van comité Afscheid dhr. Brouwer, voorzitter van plaatselijk comité afscheid Burg Enklaar. 1980-1989 was hij lid en voorzitter van het plaatselijk Comité Herdenking Canadezen p.c. Thank you Canada. Oh en voor ik het vergeet want ik kan er nog zo veel op noemen is hij ook nog Prins en daarna kabinetslid van Carnavals Vereniging Fienpreuvers geweest. Dit alles op het CV dat ik van zijn vrouw Heike heb mogen ontvangen. Daarvoor mijn dank nogmaals kan ik niet anders zeggen dat hij een druk man is geweest. Hoe hij en waar hij al die tijd vandaan haalde zou ik graag geweten hebben want mijn tijd is vaak te kort. Vele kennen hem van zijn schoolperiodes waar hij in 1963 begon als onderwijzer op de Dorpsschool op 13 oktober van dat jaar. Zijn carrière in het onderwijs ging verder als plaatsvervangend directeur van de Haarschool op 1 aug 1973. En op 1 aug 1985 werd hij uiteindelijk Directeur van de school, van deze schoolperiodes zullen zeker de anekdotes ook wel volgen, en zo ook met dit stukje houden we een markant en zeer belangrijk persoon van dit dorp in ere. Dit is je podium meneer Van ‘t Holt dank voor uw inzet aan dit prachtige dorp. Wie weet komt er volgende week weer een mooi pand/persoon die een stempel op dit dorp heeft weten te zetten. Veur noe zeg ik tot volgende weke maak er een leuke dag van en vergeet niet, elke dag genieten van elkaar is in de toekomst een hele mooie herinnering.
Ik heb weer wat leuks. Hoop dat jullie weer leuke anekdotes hebben want dit keer kom ik niet met een pand wel met wat ouds die vele van ons niet hebben meegemaakt. Waar of wie gaan we behandelen. Nou omdat we in de banken van de school zitten kunnen we niet zonder deze mensen. Ten eerste heb ik het kort over meester Wolters, vader van Bertha en Jo. De familie of liever gezegd de zusters komen dus uit een leraren familie. Velen van de dorpsgenoten hebben wel eens les gehad van deze twee dames. Weet niet of er mensen zijn die van diens vader les hebben gehad want dat is wel heel lang geleden. Ik zelf kan wel zeggen dat ik nog les van Jo heb gehad. Ze was streng echt streng, je kon met de lat krijgen als, dus echt van de oude stempel. Juffrouw W.E.Wolters haar voornaam was Bertha, maar dat was dan alleen voor haar collega`s en familie en vrienden. Ze nam op 6 juli 1962 afscheid van de Dorpsschool aan de Tuinstraat. Zij was 32 jaar werkzaam in het onderwijs o.a. aan de openbare school aan de Dorpsstraat en later de Dorpsschool aan de Tuinstraat beide al eens hier voorbij laten komen. Juffrouw J.H.Wolters (Jo) , was de zus van Bertha, ze nam op donderdag 29 maart 1973 afscheid van de Kolschool. Zij heeft in Holten 27 jaar in het onderwijs gewerkt, aan de openbare school aan de Dorpsstraat, Tuinstraat en Kolschool. Zij heeft daarvan 7 jaar gewerkt aan de Kolschool. (1966 – 1973) Zij begon in 1930 als kwekeling in Vroomshoop. In totaal werkte zij 43 jaar in het onderwijs. Tijdens haar afscheid werd ze opgehaald, en ging ze samen met haar zus Bertha in een open auto bestuurd door Remi Bos naar de Kolschool. Mr. W. H. Enklaar zal juffrouw Wolters de eremedaille in goud verbonden aan de Orde van Oranje Nassau opspelden. Voor haar werk als lerares. Noe veur noe wier genog, ik goa wier op de fietse en kiekn noar ……. volgende weke ben ik dr wier. vulle wille vandage ajus.
Waar gaan we deze keer heen en wat kunnen we beleven. We gaan de bossen in, en dan niet met zijn allen wandelen nee we gaan naar de “Feestbomen aan de Ericaweg” in de Holterberg. Nu zou je denken ‘feestbomen’, ja vroeger was dat de plek van bijeenkomsten. Zo had men wel vaker dat soort markante plekken. Waarvoor diende die plek dan. Nou er waren bijeenkomsten of er was een toneelspel. Ook werd er in vroegere tijden Zondagschool gehouden. Op een van de kleine foto’s zie je de bijeenkomst nog. Tegenwoordig is alles centraal in een dorp bijvoorbeeld op de Smidsbelt. Nu zou je zeggen of vragen waarvoor waren die bomen dan. Nou er stonden er drie naar ik meen maar dat zullen andere misschien ontkrachten of bevestigen. De bomen stonden aan de eikenweg tussen de Ericaweg en de Raalterweg. Er liepen paden heen waar je van verschillende kanten naartoe kon. Zeg een soort van kerkpad maar dan voor de feestbomen. Helaas is een van deze bomen in verband met verbreding van de toegangsweg naar woningen verwijderd. Dit keer dus geen pand of persoon maar een boom wie had dat gedacht. Niet veel, maar genoeg voor leuke anekdotes. Want elke plek in Holten en omgeving is dierbaar voor de Holtenaar.
Zondag en we zijn er weer, zo leuk om dingen voorbij te zien komen. Voor vele nieuw voor andere oud met vele herinneringen. Waar gaan we vandaag heen, en komen even binnen in het pand. Nou ik kan je zeggen eigenlijk gaan we iets bekijken wat niet meer er is en de andere er nog wel is. Nu hoor ik je zeggen de een die er is en de andere die weg is. Ja ik laat even wat voorbij komen wat eigenlijk voor vele bekend is maar voor andere weer niet. Vooral de eerste rij woningen die ik jullie laat zien, is het begin waar we het over gaan hebben. Eerst gaan we naar de gaardenstraat waar deze rij woningen stonden. We gaan het hebben over de oude van dagen huisjes en het grote huis natuurlijk, ook wel de Diessenplas genoemd. De eerste bejaardenhuisjes stonden dus in de Gaardenstraat en denk ook wel andere die in de volksmond oude van dage huisjes werden genoemd. De Diessenplas is een groot thuis waar je in een bosrijke omgeving van Holten woonzorg locatie kunt vinden. Hier bieden zij zorg als zelfstandig wonen niet meer lukt. Soms even, soms voor langere tijd. Bij hun woont u ‘zo thuis mogelijk’. dat is ook de bedoeling geweest van een oude bejaardenhuis. Diessenplas, Het ceremonieel van het aanbieden van de sleutel van het bejaardencentrum “De Diessenplas” tijdens de officiële opening was op 21-09-1973. Ook had het bejaardencentrum een huispastor ds. Steenbakker. Morilyon Loysen, of ze ook een dominee hadden weet ik niet. Maar het is wel mooi dat je als oudere in een huis woont waar alles voorhanden is qua verzorging. Maar zeker moet het ook gezellig zijn zoals in de Gaardenstraat als je zelf een huisje hebt en mekaar kunt bezoeken in ieders zijn eigen huisje. Zo nu weer genoeg info over dit mooie dorp en ik ga deze week weer ff op de fiets vandaag is me dat wat te warm Veur noe genoeg ik goa wieter en see eule volgende weke wier ajus
Zo het is weer ja het is weer zondag en we zitten weer klaar om een stukje nostalgie te kunnen aanschouwen. Na een paar dagen hitte dacht ik, ik ga maar eens weer de fiets pakken. Maar door de drukte in het dorp dacht ik nou nee, het dorp is weer volop leven, met al die vakantiegangers en ook met bouw of afbraak werkzaamheden . En dan ineens sta je er voor en denkt mmm daar heb ik ook nog wat voetstappen mogen zetten vroeger. En waar ik werkte is weg zo maar foetsie, ja ja een gebouw maakt plaats voor het nieuwe. Maar goed uiteindelijk kan het er alleen maar mooier van worden nu dit dan weg gaat. Maar waar gaan we heen dan deze zondag, waar gaan we even langs en bekijken we dan wat er stond of nog staat. Nou we gaan een kijkje nemen bij de Enkco, eens een klein bedrijf wat uiteindelijk groter en groter werd tot het uit zijn voegen spatte en zijn vertrek uit de kern inluidde. Maar wanneer is dit alles begonnen. Het begon allemaal in Holten in de jaren vijftig. Jan Kalfsterman was aangesloten bij de Nederlandse Vereniging van Keurslagers. Samen met andere keurslagers uit de omgeving richtte hij een werkgroep op. Om hun zakelijke belangen goed te regelen richtten de tien leden op 1 april 1960 de Eerste Nederlandse Keurslagers Coöperatie (‘ENKCO’) op. Kalfsterman ging in 1987 met pensioen. Er volgen diverse overnames, waardoor ENKCO steeds groter werd en het assortiment steeds breder. Er zijn meerdere verbouwingen geweest wat bewijst de gedenktafels die zijn geplaatst zo was er een van J Boerwinkel wat of hoe is niet bekend dat vernoemd de steen niet maar het was op 13 februari 1961. De andere steen die gelegd werd was op 20 november 1980 gelegd door de oprichter van de Encko dhr J Kalfsterman. Op 19 december 1991 werd de eerste steen gelegd voor het nieuwe kantoor door dhr Meijer directeur van de Enkco van 1977 tot 1992. Menigeen heeft wel in de zomervakantie daar gewerkt, en oh ja het Enkco kantoorgebouw aan de Kerkhofsweg kent ook iedereen meer nog door het feit dat hier later het kantoor van Holtens Nieuwsblad was gevestigd. En later na dat de Enkco verhuisde is het pand een tijd leeg komen te staan en is het aangekocht om er huizen op te gaan zetten. Een nieuwe wijk voor het mooie Holten. Hopelijk komt er een reverentie van het feit dat dit bedrijf op deze plek heeft gestaan. Denk aan straatnamen en dan niet van vleeswaren maar van mensen die wat betekend hebben voor dit bedrijf. Maar goed toekomst muziek zou ik maar zeggen niet waar. Noe vuer mie weer tied om weg te goan. Pedalen in trappen en kiekn noar. Vulle wille vandage en tot volgende weke ajus .
Zo de Zondag is er weer en hoe leuk is het dan dat we weer wat voorbij laten komen. Op een zondag zoals deze kon je niet bij deze mensen shoppen want daar moest je dan op wachten tot dat het maandag was. Maar waar gaan we nu heen en wie stonden dan in de winkel. Nou benieuwd we gaan naar de familie Huzen en dan wel Johan en Gerritje Huzen die in Dijkerhoek een winkeltje hadden. In de volksmond werd dit wel de C&A van Dijkerhoek genoemd want vroeg je wat dan kon je het niet bedenken of het was wel te koop in het winkeltje. Johan was kleermaker en had de bijnaam Bussinks Johan ( waarom niet bekend wie dit weet graag even berichten ) Het winkeltje ( bijgenaamd Tip) verkocht o.a.: textiel, speelgoed, kantoorartikelen, Eau de cologne etc. Wat je vandaag de dag een allrounder zou noemen hadden ze dat toen daar al van alles en nog wat. Met Kerst en Nieuwjaar werd er ook vuurwerk verkocht. De naam “Tip” betekent hoek. De woning ligt op een hoekstukje land. En als je het huis zo ziet zou je niet zeggen dat daar een winkel was waar je de nodige spullen kon kopen. Zeker niet als je bedenkt hoe groot vandaag de dag de winkels zijn met alle spullen. Thans is de woning/winkel alleen nog een woonhuis en wordt bewoond door de familie Meijerman. Die wederom bekend is in Holten door de exploitatie van de Kelder Klasse. Noe genoeg info weer en les over een mooi item in dit Dorp. Ik goa wier op de fietse en kijk weer in de ronte. Veur noe vulle wille vandage en tot volgende weke ajus.
Zondag heerlijke dag weer om bij te komen van een drukke werkweek of voor andere een schoolweek met les en hier en daar weer de nodige examens. Maar nu dus lekker op de bank of buiten genieten van onze vrije dag. Ik ben druk geweest en deze week was het anders dan andere weken want dit keer was het lekker warm tijdens het fietsen. Had eigenlijk wel zin gehad om even een baantje te zwemmen in een beek zoals de schipbeek of in het zwembad eigenlijk. Maar nee niet gedaan maar wel mijn item daardoor gevonden. Heerlijk zo de fiets op en rondrijden en dan op het idee komen. Maar waar gaan we heen, nou we gaan eerst even een kijkje nemen bij het oude zwembad. Oude zwembad hoor ik de ene al zeggen, ja natuurlijk hadden we voor Twenhaarsveld een andere waar de bewoners van Holten hun verkoeling zochten. We gaan dus naar de gekanaliseerde Schipbeek met badhuisjes bij het “zwembad”; Ja je leest het goed daar was eerst het zwembad ooit al een keer hier behandeld. Bij deze zwemgelegenheid was Hendrik Tuller een van de badmeesters. Hier leerde de Holtense jeugd zwemmen. De zwemclub heette Neptunus. Later heeft het bestuur van Holten het uiteindelijke zwembad laten bouwen, zoals we dat nu kennen. Dat was in het jaar 1960/1961, het bad werd geopend op vrijdag 26 mei 1961 klokslag 4 uur. Het zwembad werd in opdracht van de gemeente gebouwd. De uitvoerende was Bouwbedrijf Haase & Roelofs. De Architect was Ir Sprecher, de grond zelf was oorspronkelijk van J Aaltink( ook wel Twenhaarsjan genoemd). Hij verkocht de grond aan levensverzekering Nillmij/Buka. Deze maatschappij verkocht 25 ha grond voor het zwembad aan de gemeente Holten, Voor zover mij bekend voor 1 gulden. De Nillmij mocht daardoor het bungalowpark Twenhaarsveld oprichten. (Holtens Nieuwsblad van 3 juni 1961)En daar hebben wij wel de nodige baantjes gezwommen en hun diploma’s behaald. Want wie had er geen les van Dhr. van Lemel of van Mark Potharst en vele die volgden. We moeten natuurlijk ook door het poortje alvorens we op het terrein kunnen komen. Bij deze geven we de kassavrouw ook even een podium want vele Holtenaren heeft ze het kaartje geknipt of je abonnement bekeken om vervolgens binnen op het terrein te kunnen komen. Mevrouw Janna den Heijer ging als kassajuffrouw van zwembad Twenhaarsveld in het jaar 1986 afscheid nemen van haar baan als kassajuffrouw. Nu even wat over het zwembad zelf, het Zwembad Twenhaarsveld is een buitenbad dat bestaat uit een wedstrijd bad van 25 meter, dat later is toegevoegd aan het terrein. Verder bestaat het uit een recreatie bad (met 2 springplanken en een glijbaan) en een peuterbad. Rondom de baden ligt een ruime ligweide met voldoende schaduwplekken. Wie heeft er niet zijn handdoek neer gelegd en de nodig chips ect gekocht in het shopje dat op het terrein stond. Zo mijn baantje zwemmen zit er op met dank aan A Vincent voor de nodige info en ik ga mijn fiets weer pakken op naar een ander mooi plekje, wie weet wat ik daar tegen kom. Veur noe vulle wille vandage wat eule oak doat met mekaar geniet en blief gezond. Ajus.
Zo het is weer Zondag ja ja de weken gaan super snel, en daarom is het weer tijd om de nodige dingen voorbij te laten komen. Soms heb je van die dagen dat je je niet echt lekker voelt en denkt, maar Goddank het is geen corona hoor je de dokter dan zeggen. Dat hoor je rondom veel als men de snotter heeft of een keel die zeer doet. Gelukkig hebben we goede dokters, een geluk dus. Wat heeft dat met dit item van doen. Nu we gaan weer een dokter voorbij laten komen die net als Rietdijk of Bessinkpas de nodige hulp bood aan de zieken. Wie is het dan hoor ik jullie denken nou het is de heer Gerritsma, huisarts en wat ik begreep eerst in Dijkerhoek en later toen hij naar het dorp verhuisde van Holten. Hij woonde in Dijkerhoek in het huis waaraan we eerder hier een toneel gaven. Het echtpaar Gerritsma woonde eerst dus in Dijkerhoek waar hij in zijn praktijk een spreuk had hangen “Die vuur zien kwoalen road wil kriegen, möt ziene gronden neet verzwiegen.” Hij heeft later aan de Molenbelterweg 15 zijn nieuwe praktijk laten bouwen, waar later ook Rietdijk en Bruins woonde. Vroeger gingen echter de mensen niet snel aan de pil, drink maar slappe thee met een beschuit of neem een natte lap met azijn. Nu ondenkbaar of……. Maar goed weer heb ik u even terug gebracht in het leven van een dokter. Wat er volgende week komt is voor mij weer een vraag waar ik op de fiets misschien een antwoord op heb. Ik wens jullie vulle wille vandage en geniet van mekaar tot volgende weke. AJUS…….
8 mei 2022
Zo de zondag deed zijn intrede en ik ben weer klaar. We gaan weer wat laten zien dat nu weer een andere functie heeft dan waarvoor het bedacht is. Het is met de jaren één keer veranderd van uiterlijk, maar de functie bleef hetzelfde. Je zult denken elke zondag weer de info waar haalt hij die info vandaan. Nou ten eerste van ons team van de oudheid kamer en van zelf het een en ander opzoeken. Echter zou ik dit vroeger zeg een jaar of 20 a 30 terug hebben gedaan was het handig geweest dat ik daar mij info vandaan haalde. Nu denk je wat een info over wat dan, nou we gaan naar de leeszaal en bibliotheek aan de Schoolstraat van de Stichting Centrale Plattelandsbibliotheek voor Overijssel. Wie heeft er niet zijn boeken daar gehaald om ze te lezen in de gegeven tijd, of vergeten en dan de boete moeten betalen omdat je weer eens te laat was met inleveren. Nou ik ook kan ik je vertellen, vaak gehad en vaak de boeken dan ook nog eens niet gelezen ook. De eerste paar foto’s laat zien hoe het er uit zag toen het geopend werd op 11 december 1963. Sindsdien is het een keer dus verbouwd en zien het eindresultaat wat we nu vandaag de dag zien. Maar de functie is veranderd, want nu zit er sinds 2011 Fysio Pro: Fysiotherapie in Holten. Ze hebben ook in Bathmen en Heeten een praktijk. De FysioPro staat voor Persoonlijk Resultaat gerichte Fysiotherapie, dit was even wat neven informatie maar voor mij zit het weer op ik ga weer vandage op de fietse en zeg vulle wille vandage met mekander en maak er een leuke Zondag van ajussss
1 mei 2022
Zondag jaaaaaa we zijn er weer dit keer met een item dat eigenlijk heel toepasselijk is. Want zitten we nu ook niet in de banken ( denkbeeldig ) om wat te leren zo deed men dat daar ook. Zo mijn fietstocht bracht me naar de Schoolstraat niet om naar school te gaan nee echt niet, die tijd is geweest. Nee we gaan naar de School met de Bijbel. Voor velen nu zeer bekend als De Regenboog. Dit is een open Protestants Christelijke basisschool. Vroeger heette dat dus de School met de bijbel, ook heeft het een tijd De Schakel geheten maar waarom men die naamsverandering heeft laten plaatsvinden kan ik nergens terug vinden. Maar wat is De Regenboog voor een school en wat is een Protestants Christelijke basisschool. Dat wil zeggen, dat vooral hun onderwijs neutraal is, maar vanuit deze visie betrokken is op mens en wereld. Dit komt vooral tot uiting hoe ze in met elkaar omgaan, ook mede door de keuze van de leermiddelen, in het dagelijks taalgebruik en zeker in de sfeer die er op de school heerst. Dat houdt in dat ze proberen een sfeer te scheppen, waarin niet alleen het leren van de stof de volle aandacht krijgt, maar waar ze ook ruimschoots tijd besteden aan het bevorderen van het zelfvertrouwen, en de nodige zelfkennis en aan positief gedrag. De school staat open voor iedereen, die zich daar thuis voelt. De school wil zo veel mogelijk de ruimte bieden aan ieder individu en respect opbrengen voor ieders inbreng. De Regenboog heeft zich tot taak gesteld dat de school de sfeer geeft waar ieder kind zich thuis en veilig voelt en om zichzelf te kunnen zijn. De school met de bijbel staat aan de Schoolstraat en is in dienst genomen in het voorjaar van 1956, en heeft vele hoofden mogen ontvangen waaronder dhr. Kroon. Hij ging op 3 juli 1970 met pensioen en werd opgevolgd door dhr. Vogely. Dhr. Vogely ging op 1 december 1989 met de vut en werd ook weer opgevolgd door Rik Aangeenbrug. Zo zie je maar weer de school blijft zijn functie uitoefenen echter met steeds een andere kapitein. Maar deze school is weer uit. Ik heb het pand en de mensen die er hebben gewerkt even de revue laten lopen en hoop dat jullie weer genoten hebben van een stukje geschiedenis van Holten. Ik bin kloar en goa wier op de fietse op noar een ander mooi item volgende weke. Vulle wille vandage en met mekare. Ajus tot dan……
24 april 2022
Zo we gaan het weer hebben deze zondag over een item uit Holten. Ja op de Zondag kom je nog eens wat te weten over wat ooit eens was en wat niet meer is. De moderne tijd geeft: maar brengt ook veranderingen die niet door iedereen worden omarmd. Maar waar gaan we het dit keer over hebben dan. En wie of welk pand komt voorbij. Oh ik had het ineens ik dacht laat ik eens op de koffie gaan en ja dan kom je daar en denkt verrek waar ken ik die van. Niet de persoon van de koffie want die ken ik maar waar we het over gaan hebben. Want dit keer is het een meneer en een straatnaam ja wel we gaan het hebben over dhr. Albert Jan Goldstein geboren in Gorssel 1883, en helaas dan wel vorige eeuw in Holten in 1956. Dhr AJ werd in 1910 op 26-jarige leeftijd benoemd als gemeentesecretaris van Holten. Twee jaar eerder was de pas 27-jarige Baron van der Borch van Verwolde aangetreden als burgemeester. Beiden zagen toekomst in het toerisme en werkten samen om het dorp te moderniseren, onder meer door het aanleggen van ‘autowegen’, fietspaden e.d.. In 1915 werd Goldstein voorzitter van de toen opgerichte VVV. Hij trommelde fotografen op om ansichtkaarten te maken van Holten en omgeving. Soms liet hij zichzelf, vrouw of dochters mee fotograferen op zo’n ansichtkaart. Hij schreef in de krant over de geschiedenis van Holten en in de jaren 20 gaf hij de Gids voor Holten uit. Zou ook nu niet misstaan om ieder jaar een soort van gids uit te geven want er verandert weer veel en zou toch leuk zijn wat info over dit dorp te geven over……. Maar goed genoeg gelult ik mut dr weer vandeur ik ben kloar met mien verhaal en goa eule even achter loaten met de vroage wat kump dr volgende weke. Noe vulle wille vandage en maak er met zien alln een leuke zondag van Ajus.
17 april 2022
Zo de zondag heeft zijn intrede ook weer gedaan. Dit keer niet één maar twee zondagen omdat het Pasen is. Hoe lekker is dat een lang weekend te hebben, en dat tradities nog gewoon gevierd worden al is het dan dit keer van een soort geloof. Maar des al niet te min we kunnen het, dat was in de vorige eeuw wel anders toen hadden we de nodige oorlogen waarbij tradities vaak in het niets vielen omdat er andere problemen waren. Echter deze traditie is eigenlijk nog niet zo oud als je bedenkt dat sommige panden hier al langer staan. Waar gaan we heen hoor ik jullie al, ja rustig aan Rome is niet in een dag gebouwd en zo ook niet dit item. We gaan mensen herdenken ook omdat zoals vele van ons wel weten 8 april 1945 ons dorp bevrijd werd van de vijand. Nadien toen alles een beetje zijn gewone gang ging, ging men bedenken hoe we de mensen die niet meer onder ons waren te gedenken. Zo ook dit, ja het is dit keer geen pand en ook geen persoon. Eigenlijk gaat het om meerdere personen we gaan het hebben over een monument. Het oorlogsmonument in ons dorp is een uit bakstenen opgetrokken gedenkmuur, met in het midden een zuilvormig gedeelte. In het gedenkteken zijn vijf natuurstenen gedenkstenen ingemetseld. Het metselen van het oorlogsmonument aan de Molenbelterweg/ Steenroddeweg. En is door links Derk Tiekink en daarnaast Willem Meerman gedaan ook wel Plaswillem genoemd wonend aan de Markeloseweg, de andere op de foto zijn niet bekend.
De tekst op de grote, middelste steen luidt:
‘GEVALLEN VOOR HET VADERLAND MEI 1940 onze kameraden.
- KLEIN-HORSMAN. A. KOOPMAN. G.J. PAALMAN. F.J. RENSEN.A.W.WECHSTAPEL.B.J. VAN ZON. HOLTEN
De tekst op de kleinere gedenksteen hieronder luidt:
‘TER NAGEDACHTENIS AAN DE 38 OMGEKOMEN JOODSE DORPSGENOTEN
1940-1945.’
De tekst op de steen aan de linkerzijde luidt:
‘H. GROOTHERDER. E. KOOPMAN. A. SCHIPPER VERZET.’
De tekst op de steen aan de rechterzijde luidt:
‘LT. G.H. PAALMAN. J. MEERMAN. gevallen in INDIË.’
De tekst op de steen aan de voet van het monument luidt:
‘PRO PATRIA IN MEMORIAM.’
De symboliek van deze zuil in het midden is bedoeld als een waarschuwende vinger, opdat het nooit weer gebeuren mag. In 1980 heeft men op dit monument een wijziging doorgevoerd De gedenkstenen voor de omgekomen verzetsmensen en in het voormalig Nederlands-Indië gesneuvelde slachtoffers zijn later aan het monument toegevoegd. De gedenksteen voor de 38 joodse slachtoffers is in 1980 aan het monument toegevoegd.
Maar veur mie is het weer tied om op de fietse te goan en dan kieken in alle vrijheid ik volgende weke hier de revue loat passeren. Tot volgende weke en ajus
10 april 2022
Hallo fans het is weer tijd voor een een leuk item. En natuurlijk ben ik dit keer ook weer op de fiets gestapt om een stukje te rijden;. Tot dat ik ……….. wat puntjes, ja tot ik er kwam en overheen moest. Nou je weet het ik kan niet over een pand rijden dus dat gaat hem niet worden. Over een persoon maar te zwijgen. Maar ik reed er dus over heen en dacht dat is het. We gaan het hebben over iets waar vele van onze bewoners denk elke morgen wel gebruik van maken. Ja ja we gaan het over de aanleg van de A1 hebben. Want we hadden 8 april de viering van dat we in 1945 werden bevrijd. En ineens zag ik het voor me want reeds voor de Tweede Wereldoorlog werd er een aanvang gemaakt met de aanleg van de A1, door middel van aarden banen tussen Baarn en Hoogland, een klein dorp dat inmiddels is omsloten door Amersfoort. En toen ik dat las dacht ik hey dat is mijn topic voor deze zondag, want de oorlog althans het einde daarvan was 8 april jl in 1945. Maar daarom kwam ik daar wat info tegen en dacht waarom en hoe is de A1 tot stand gekomen. Door de Tweede Wereldoorlog en de Duitse bezetting werden deze werkzaamheden gestaakt. Maar in 1948 werden de werkzaamheden hervat; wat voor ons uiteindelijk de A1 zoals we nu hebben. We kunnen nu elke dag via de weg naar Amsterdam en Limburg in een lange rij. We nemen net als iedereen deze weg wel eens en zonder deze weg was het weggetje steegje en weet ik wat voor een weg we rijden moeten om bij a tot z te komen. Maar goed ik ga nu weer op de fiets en rond rijden om te kijken wat ik jullie volgende week kan laten lezen, en het oude Holten laten herleven. Veur noe genog gelult ik goa noar berre en dan op noar……. veur eule een vraag veur mie eind van de dag een weet. Ajus vulle wille vandage
Zo de eerste zondag in een nieuwe maand, april en dat houdt in dat het weer wat beter wordt waarbij we dus weer lekker de buitenlucht op kunnen zoeken. We kunnen ver weg met de auto of gewoon dichtbij rond Holten de natuur bekijken. Waar nou? Hier natuurlijk in de Holterberg. Dit keer heb ik niet een pand of persoon die ik wil laten voorbij komen maar de natuur en zijn wegen hier op de Holterberg. We gaan er altijd van uit dat die weg altijd al van asfalt was maar dat is niet zo. De weg is eigenlijk zoals hij nu ligt nog niet zo oud. Voor de jeugd lijkt het wel eeuwen maar voor ons ouderen is dat nog niet zo lang. De toeristenweg over de Holterberg, van Nijverdal naar Holten, waar de volharding is begonnen in het dienstjaar: 1962. Opdrachtgever was het Gemeentebestuur van Holten. De data van de gunning om het te verwezenlijken was op 26 oktober 1962. Het bedrag dat om deze weg te volharden was om en nabij f 548.200,–. De datum van de 1e oplevering was op 29 augustus 1963 waarna verder gewerkt werd en dat leidde tot de 2e oplevering op 28 mei 1964 Het ging om “Het maken van de aardebaan, de verharding, trottoirs en riolering, met bijbehorende werken, ten behoeve van een aan te leggen weg over de Holterberg, vanaf Holten tot de grens van de Gemeente Hellendoorn”. In die tijd een groot gebeuren, waarbij je moet bedenken dat als het regende de aanvoer wegen niet of moeilijk toegankelijk werd door de modder. En nu vandaag de dag merk je er niks van door het asfalt. Dus rijd je vandage de weg op met de auto of mooier nog met de fietse dan geniet. Want een paar jaar geleden was dit nog een modder pad/weg. veur noe genog olt Holtn ik goa maar wie op de fietse kieken of er weer wat leuks te vinden is. Vulle wille vandage en geniet van alles. Dus gaat u vandage de bossen in dan wees bewust het was ooit eens een zandweg……….Ajus
27 maart 2022
Ja het is weer Zondag de laatste alweer van deze maand. En waar gaan we nu even een kijken nemen binnen of buiten. Eigenlijk lijkt het wel een café bezoekje elk weekend hahaha nee alle gekheid op een stokje we gaan naar het Stations koffiehuis van de familie Kalfsterman aan de Stationsstraat in 1900 en heden. In het jaar 1888 kreeg de Holtenaar van burgemeester Jannes Vincent toestemming om zijn droom waar te maken en het café bouwen. Vanaf 1910 was Holten een café rijker dus de bouw deed er wat langer over of…… . Maar het werd eigenlijk een koffiehuis niet het idee wat jij krijgt van een koffie huis waar ze ….. maar een gewoon ouderwets bakkie koffie serveren. In 1975 , tot zijn 65e runde Hermannus Kalfsterman het koffiehuis/café. In 1975 samen met zijn zoon Jan. In 1976 en 1977 was Dik Jansen de uitbater toen hij het overnam van zoon Jan . In 1977 namen Tonnie en Betsie Brands de zaak over en was het een bekend café waar veel gelachen en gevierd werd. Met name de carnaval was het een komen en gaan van carnavalvierders. Tegenwoordig wordt het uitgebaat door Jaap Huisman en is als kroegbaas van café Bie Toontje van alle markten thuis. U kunt café Bie Toontje vinden in het hartje van Holten, pal tegenover het station handig als je van een lange reis even een versnapering wil. Geniet van een lekker Hertog Jan pilsje of laat u verrassen door ons uitgebreide bier & dranken assortiment. Hun doel is het om deze plek een idee te geven waar iedereen zich thuis voelt! Noe veur noe genog over cafe en koffie ik goa wier op de fietse vandage en kiek even um mie hen veur volgende weke. Geniet vandage van mekaar en elkander tot dan ajus.
Zondag en jawel we zijn er weer en hopelijk jullie ook. Nou wat heb ik voor jullie op stapel de fietstocht als zodanig was niet echt vruchtbaar. Heb niet echt wat kunnen vinden voor deze zondag maar opeens had het ik het en zag ik het op tv. We gaan weer naar de periode dat we dit gebeuren weer gaan zien en voelen. Gebeuren hoor ik jullie al zeggen, en ook nog voelen hoe dat dan. Een pand of persoon uit het verleden kan je
Zondag het is weer zover. Dit keer een iets wat andere aanpak want elke keer een pand voorbij laten komen die er niet meer zijn, mag het ook wel een keer zo zijn van een pand dat de tand des tijds heeft overleefd en nog fier aan de straatrand staat. Dit keer gaan we naar Café Jansen, wie is er niet geweest om na de braderie even een kopje koffie te drinken. Of na de Jennekes markt de verkopen uitbundig werden beklonken. En natuurlijk kennen we Boer Biet van het carnaval waar het nog steeds groots wordt gevierd en tachtigers Ab Jansen en Marie Tuitert-Jansen fier de scepter zwaaien. Café Jansen (Boer Biet) aan de Dorpsstraat met c.v. “de Fienpreuvers” Ja café Jansen is bij de meeste bekend als Boer Biet. Want zeg je café Jansen kijken vele je aan van huh waar wie waar.
6 maart 2022
Zo de zondag heeft zijn aanspraak gemaakt aan deze dag. En voor mij was het weer tijd voor een plek of pand te vinden die het heden deelt met het verleden. Nog wel en dan hoor ik je nog wel hoezo dan is het pand er niet meer of. Nee kump nog we dan leg ik het even uit maar het is het mag dan wel zondag zijn maar boodschappen is toch een alledaagse terug kerend ritueel. We kennen allemaal onze supermarkten in Holten, deze zou u daarom niet onbekend voorkomen. In ons dorp hebben we wel keuzes om ergens te shoppen sowieso 3 supermarkten en de andere shops om je dingen te kopen. Maar nu denk je waar gaan we nu heen dan op deze Zondag al zijn we dan in dit dorp nog niet zo ver dat je dat kan shoppen op een zondag, toch laat ik even een supermarkt zien die de sfeer van vroeger nog heeft al zie je dat zeker terug aan het exterieur. Maar nu denk je waar gaan we de winkelwagen pakken. Nou we gaan dus naar de Albert Heyn voor vele beter bekend als Wansink maar weten we ook hoe die met de jaren is veranderd van kleine kruidenier naar wat het hedendaags is. De AH-formule is met ingang van 23 maart 2009 verkocht aan Ton ten Have, een grote AH franchise met meerdere AH’s in Oost Nederland. We laten nu elke week een winkel de revue laten passeren die in de loop van de jaren zijn uiterlijk heeft veranderd. En deze gaat dat dus nu ook ondergaan als je de kranten mag geloven. Want het pand gaat tegen de grond en er komt dus een heel nieuw winkelpand. Hoop wel dat het karakter dan in het straatbeeld past maar goed dat moeten we nog zien. We weten allemaal hoe ik het vind van dat moderne maar ook dit pand gaat voor de jeugd een soort van bekende plek worden wat voor ons Wansink was Noe veur noe genoeg gelult ik goa wier kieken wat er veurbie kan komen volgende weke. Vulle wille vandage en tot dan ajus.
27 februari 2022
Zondag en dan weet je het wel weer er moet wat ouds voorbij komen he. Normaal ga ik op de iets maar deze x is het een item dat me aantrok bij wat ik eerder plaatste. mijn team zocht namen bij een foto en kreeg de naam van de familie te zien en dacht hey….. verder deed ik er nog niet veel mee tot dat ik op tv een Holtense molenaar op rtl4 voorbij zag komen toen dacht ik dat is het. Maar ja ik kom nooit in dit deel van het dorp al zou ik er wat vaker door heen moeten fietsen maar dat kwam er niet van he.
Maar goed waar gaan we heen hoor ik alweer. We gaan de bakkerij van de familie Geltink een podium geven. Ze hadden hun woon/winkel in Dijkerhoek net naast de molen. Wel handig als je bakker bent en naast je een ware molen staat daar waar je zelf het graan kan laten malen en de nodige gebak en brood van kan bakken. Eigenlijk kan een dorp niet zonder een bakker slager en groente boer. Maar begin jaren 70 van de vorige eeuw kwam hier de familie T Pinkert te wonen. En in 1979 trouwde de hr Holmer hier in en woont aldus de geleerden hier nog. Zo zie je maar weer wat een leven een pand kan hebben zonder dat je er bij stilstaat. Hebt u dat wel eens bij uw huis eraan gedacht wie er wel niet allemaal gewoond hebben. Maar goed genog gelult ik ben wier kloar en goa wier verder met wat leuks kieken voor de volgende zondag dus tot volgende weke en ajus.
20 februari 2022
Hallo Zondag en hallo fans, ik heb weer de nodige kilometers op de fiets gehad. En dat met die wind tegen geen pretje kan ik je vertellen maar het is altijd te gek weer wat je tegen komt. En dan kan je op de fiets terug in de tijd komen. Al ben ik geen honderd ik weet nog wel veel van dit dorp en denk jullie ook wel. Bij sommige weet ik nog waar je binnen kwam en hoe de winkel eruit zag. Zo ook bij deze waar we even binnen gaan. En heb net als vele de veranderingen zien komen en gaan. Maar ja ook dit is veranderd in de jaren die het hier in dit dorp stond. Dit pand is ook eens van een stukje tuin in een woon/winkelhuis veranderd. Maar het ziet er nu weer mooi uit, en is goed onder handen genomen zonder het af te breken. Maar ik zie je al lezen en vragen waar gaan we nu heen dan. Nu we gaan naar de Dorpsstraat 44 waar dhr. Ten Velde in 1964 dit pand kocht van de familie Brinkman en waar hij zijn zaak opende. Hij was er fotograaf voor de kiekjes van de familie en het paspoort fotootje, en als je soms pech had hahaha hing je met je familie voor de raam als etalage materiaal. Wel lachen dat zie je tegenwoordig met de mobieltjes echt niet meer dat er grote foto’s etc aan de wand in iemands woning hangt. Wel jammer dat weer zo een ambacht verdwijnt uit de samenleving. Hij was trouwens de derde die een zaak in fotografie opende. Later is de winkel naar andere plekken in het dorp verhuisd. Zie terug in onze pagina, waar ze voorbij zijn gekomen. Zijn zoon zette later de zaak verder en dhr Ten Velde ging genieten van zijn vrije tijd. Zo voor mij is het weer tijd gekomen om straks op de fiets te stappen en te kijken of…….. ik weet al wel een leuke pand/persoon dus voor noe bin ik kloar en kan ik genieten van disse zondag en eule oak. Dus vulle wille vandage en tot volgende weke. Ajus
Zo de zondag is er weer en we zijn weer in de startblokken om jullie te voorzien van het verleden. Op Zondag wat te leren van het verleden is altijd leuk en dat zonder een boek voor te lezen. Denk dat deze man ook elke Zondag wel wat uit een boek voorlas dat uit het verleden in het heden een punt naar voren bracht Nu voor mij is dat niet anders dat ik een punt uit het verleden bij jullie wil neerleggen. Om vervolgens de info of de herinneringen voorbij te laten komen. Maar waar gaan we heen, of wie gaan we behandelen. We gaan eens kijken naar de kansel. En de kansel hoor ik jullie al zeggen ja we gaan naar de man die op de kansel stond om het woord te verkondigen. Dat deed Dominee J.H. Israël. want hij was de dominee vanaf 1953 tot 1969 predikant van de Nederlands Hervormde kerk in Holten. Hij was dominee van een sobere driezijdig gesloten zaalkerk met spitsboogramen, gebouwd in 1832 ter vervanging van een bij de dorpsbrand van 1829 verwoeste middeleeuwse kerk waarvan de toren bewaard is gebleven.
6 februari 2022
Hallo Zondag en hallo, leuk dat jullie er weer zijn. We gaan naar een leuke plek of hebben we het over een persoon. Nou we laten even de dokter voorbij komen. Wie gaan we behandelen dan, nou Dr. Nagelhout de jonge arts die de praktijk van de toenmalige huisarts Bessinkpas overnam. Hij was niet alleen dokter maar ook was hij vervend kunstliefhebber en liet kunstenaars vakantie houden in Holten, maar ze moesten hiervoor wel een kunstwerk achterlaten voor Nagelhout en het hotel waar ze in verbleven. Een van zijn eerste acties gericht op kunstenaarsreizen vond plaats in 1951 in zijn eigen dorp. Hij richtte een kunstclub op met de naam de Holtense Kunst Club( H.K.C.) Hieraan was een loterij verbonden, waarmee kunstwerken verworven konden worden. Via de media werd de Holtense bevolking op de hoogte gesteld en dat men zich kon vervoegen in Hotel Holterman- zaal Amicitia te Holten. Door de aankoop van loten werd men automatisch lid van de H.K.C. Nagelhouts streven was om de kunstenaar dichter bij het publiek te brengen. Om dit te realiseren nodigde hij voor de HKC avonden kunstenaars uit, die met zijn plan op reis waren geweest. De kunstenaars hielden een praatje over de reis en stelden een schilderij voor de verloting ter beschikking. Deze formule sloeg aan bij het publiek. Gedurende vijf en twintig jaar bleef deze kunstclub tot volle tevredenheid van zijn leden bestaan. Tussen 1950 en 1970 kwamen groepen Franse, Monegaskische, Belgische, Zwitserse en Engelse kunstenaars naar Holten en omliggende plaatsen. Hij was niet alleen arts maar ook kunstverzamelaar en later in de volksmond ook nog een straat. Ja ja hij kreeg een straatnaam toen de haar werd samengesteld en daar is dus de punt van het hele schrijven. We kennen de straat omdat hij dicht bij de haarschool ligt, als ik dit zo schrijf is het wel leuk dat ik drie vliegen in een klap heb gegrepen. De dokter de kunstliefhebber en de straatnaam van dhr Nagelhout. Noe veur mie zit het er wier op ik goa op de fietse en kiek noar. Veur vandage allemaal een mooie zondag en vulle wille ajus en tot volgende weke.
30 januari 2022
Zo het is weer onze Zondag, ik zeg onze omdat ik niet alleen ben op deze pagina als ik de vele reacties zie. En daar ben ik blij om. Ik ben weer zoals gewoonlijk op de fiets gestapt al was het weer er niet naar maar ik ben weer wat tegen gekomen. Vooral met dit weer is het handig zo een winkel te hebben voor niet alleen de dingen die je op een boerderij of in de tuin nodig hebt maar ook de dieren als vogels hebben baat bij deze winkel. Zeg nu maar waar we heen gaan aub ik ben zo benieuwd. Nou we gaan naar de de winkel van de Meng-Unie met links het oude gemeentehuis en de silo van de Gebr. Dikkers. Ze “Alberta en Henk Dikkers “hadden deze mooie winkel voor van alles en nog wat. Zo midden in het dorp en met handige parkeerplaats er voor was het handig ook voor mij om zakken paardenvoer te kopen. Later is op deze plek het “Diwa complex” gebouwd, aan de linkerkant zat Heusinkveld en de rechterkant hebben ze nog een tijdje gezeten tot dat het over genomen werd door ……missschien bij iemand van jullie bekend.. Nadien is er Foto Ten Velde in het pand gekomen. Nu is het verhuurd aan Rozas met Gewoon leuk kleding, en in de schuur achter aan lotz linde en klaas in thof de kaas boer. Zelf heb ik ook in het pand mogen werken een leuke tijd gehad bij Foto ten Velde. Zo dat was weer een stukje Holten veur mie weer tied om op de fiets te goan en te kieken noar………………..Tot volgende weke en vulle wille vandage. Ajus
23 januari 2022
Zondag en we zijn er weer. Dit keer gaan we weer een leuke plek in holten voorbij laten komen. Voor mij is dat vaak op zaterdag zeg in het begin van de Nacht dat ik dit voorbij laat komen. Ik zou dus ook dit kunnen zijn een nachtwaker, die zijn aankondigingen deed voor het verstrijken van de uren en het opletten op het uitbreken van brand. Want holten had vroeger geen straatverlichting. Nadien toen bij Wansink de electric werd opgewekt werd dat anders. Vaak weer de woningen verlicht met een snotlamp die gevuld was met raapolie, dit is een plantaardige olie die koudgeperst wordt uit de zaden van raapzaad (Brassica rapa L. syn. Brassica rapa ssp. oleifera). Een nachtwaker of klepperman had de taak om in de maanden oktober t/m maart ’s nachts van 23.00 tot 04.00 uur en in de overige maanden van 23.00 tot 03.00 uur elk uur met zijn klepper de tijd aan te geven bij de notabelen van het dorp. De naam klepperman komt van het klepper apparaat, dit is een hamer aan een korte, houten steel die als een bel heen en weer werd gezwaaid. Deze maakte een luid en indringend geluid bij brand. Hij moest ook heel nauwkeurig letten op diefstal, brand en op vreemde of ‘vagebonderende personen’ Holten had dus ook een nachtwaker en het beroep van nachtwaker was niet zonder gevaar. Als er ongeregeldheden waren moest hij optreden. en de laatste was de man die we nu gaan behandelen. De heer Jan Bergman was zo iemand en die het in de gaten moest houden van het reilen en zeilen wat er in het dorp nachts gebeurde. Deze taak heeft hij jaren volbracht maar op 1 januari 1909 kreeg hij eervol ontslag Hiermee hield het ambt van nachtwaker in Holten op te bestaan. Zijn achternaam werd in de jaren 60 verbonden met een straat gelegen aan de kol. Dit gedeelte zou in de loop van jaren worden ontwikkeld als een nieuw deel van Holten. Wat eens weilanden waren zou een totaal nieuwe woonwijk worden. De huizen in de straat Bergmanstraat hebben als gemiddelde bouwjaar 1964: Eerst waren het huur woningen vele zijn nu in eigendom en krijgen zo nu en dan een nieuwe façade. Maar dat is in elke straat wel het geval Noe veur mie is het weer tied om op de fietse te goan om wier wat moois te zeuken. Vulle wille eule vandage en tot volgende weke ajus.
16 januari 2022
Hallo zondag en hallo fans, we gaan weer even dit mooie dorp verkennen. Gelukkig zijn de winkels weer open en kunnen we weer aan de slag met zeg verven of een nieuwe vloer leggen. Weet je vroeger had je niet van dit soort winkels als een Hubo of een kwantum maar ging je voor de dingen zoals planken en balken die je nodig had tijdens de verbouwing hier heen. Nou een leuke hint weer zeg. We gaan een bedrijf voorbij laten komen die we tegenwoordig niet zo veel meer zien. Zeg bijna niet meer zien omdat dit soort dingen gewoon in een fabriek plaats vind en je ze dus bij de Gamma, Hubo of kwantum kunt kopen. Dit keer gaan we op bezoek bij de werkplaats van houtzagerij Koopman aan de Boerendanssteeg te Dijkerhoek. Op dit perceel stond vroeger een boerderij: Erve De Koopman In 1838 gaan Albert Koopman en Teuntjen Ikkink tijdelijk op of nabij de boerderij Maatman wonen. Enkele jaren daarna wordt in de directe nabijheid een stuk grond van de Marke Holten gekocht. Op dat perceel, aan de huidige Boerendanssteeg, wordt het boerderijtje “de Koopman” gebouwd. Op hetzelfde perceel bouwen nakomelingen van Koopman later een woning met timmermanswerkplaats en houtzagerij. In de houtzagerij werden boomstammen verzaagd tot planken en balken voor de bouw van woningen en boerderijen. Hier kon je dus je planten balken ect halen als je aan het verbouwen was. Wat je tegenwoordig dus bij een bouwmarkt doet. Lijkt me wel een mooi gezicht dat te zien hoe ze grote stammen ect zagen en in planken of balken verzagen. Ik zie dat zo nu en dan wel eens op eDiscovery chanel bij homestead resque daar doen ze het gewoon bij huis. Dat zie je niet zo veel. Ik ken alleen nog Wansink gelegen bij/aan de Rijssenseweg als je dan die planken en balken daaro ziet liggen denk je dat moet een mooi gezicht zijn geweest vroeger bij koopman. Maar goed we zijn weer klaar en ik ga bij wijze van spreken weer op de fiets en kijk naar weer een pareltje dat Holten rijk is. veur noe vulle wille vandage en tot volgende weke. Ajus
9 januari 2022
Zo de zondag is weer een feit en dan weet je het we gaan even de schoolbank in. Eigenlijk gebeurt dat wel vaker in het leven, ja ook op zondag gaan we nog wel eens in de banken om weer wat te laten leren over het dagelijkse leven. En dit keer is het niet een leerschool van wiskunde of taal nee we gaan nu leren over de “Heer”. En nu hoor ik je al gaan we op zondag nu ook al via fb het over “de Heer” hebben nou ja nee niet direct maar we gaan over een gebouw hebben waar ze het over de Heer hebben. Op Hemelvaartsdag in het jaar 1913 stapten twee christelijke heren uit Nijverdal op de fiets, en wat kan je beter doen op zo een dag als je niet met de auto of bus kan of mag. Dan dan ga je op de fiets met wel een missie: het oprichten van een zondagsschool in buurtschap De Helhuizen misschien. En dat is vrijwel meteen gelukt want binnen een maand was er een zondagsschool en die bestaat nog steeds. In het begin kwam de leiding nog helemaal uit Nijverdal en vanaf 1966 ook uit onze eigen buurtschap. Maar dan niet op de zelfde plek maar ergens anders wordt het voortgezet. Tot op de dag van vandaag bezoeken kinderen overal op de wereld een zondagschool, maar deze school op de helhuizen is afgebroken op 1986. Deden ze dat vroeger in het gebouw aan de Helhuizerweg, nadat dit geen dienst meer had gingen ze naar de Bosschool waar dat nu gebeurd weet ik niet. Maar denk dat dat nu gebeurt in het trefpunt. Thans staat op de plek van het afgebroken pand een gedenksteen en kan je even uitrusten want er staan picknick banken erbij. Dus mocht u op de fiets stappen wie weet welke missie u wel niet tegen komt, daarom zeg ik als het weer het toelaat ga er op uit met het gezin en leer van de omgeving. Want oh oh Holten is zo mooi om verhalen over te vertellen. Veur mie is het weer tied om ook op de fiets te stappen en om me heen kijken wat we kunnen behandelen volgende weke. Veur noe bedankt en tot ………Ajus
2 januari 2022
Goede morgen en hallo 2022. Zo we gaan weer het verleden in gekomen eigenlijk net in de toekomst maar we gaan toch even terug. We gaan het hebben over het gemeentewapen van Holten/ Haha en daar hoor ik je wel hoor waar naar toe nu. Uh nee we gaan nu even naar het oude gemeentehuis (nu Kulturhus) maar dat hebben we toch al gehad, ja dat klopt. We gaan het gewoon hebben over de naam van dit dorp. En waarom Holten tijdens de carnaval “Keunedarp” wordt genoemd. Want denk dat vele nieuwkomers dat niet eens weten. Wat betekent dat eigenlijk Biggendorp en waarom word nu ons dorp Keunedarp genoemd. De Landbouw in de 19de eeuw werd het houden van vee, zoals melkkoeien, kippen en varkens belangrijker. Met de komst van het vee kwamen ook de varkenshandelaren naar Holten. Ligging Holten lag voor de varkenshandelaren gunstig. Er kwam een aantal belangrijke wegen samen, zoals de weg van Deventer naar Twente en de weg van de Achterhoek naar Zwolle. Vanuit Holten konden de handelaren tussen 1870 en 1970 makkelijk de wekelijkse markten in Rijssen, Meppel, Ommen en Ootmarsum bezoeken. Maar hoe ging men eigenlijk het met deze biggen of zeg keunen naar de markt. De handelaren gingen met de kleedwagen naar de markten toe. Een kleedwagen was een platte wagen met zijschotten. De wagen werd getrokken door een paard. De biggen werden in manden vervoerd te zien op een van de foto`s. Soms waren de handelaren dagen onderweg. Later werden de kleedwagens vervangen door vrachtauto’s. Door de komst van het nieuwe gemeentehuis dachten vele dat het wel leuk zou zijn de keun als element aan het dorp toe te voegen. Kunstenaar Kees Bos was gevraagd om daar eens wat licht over te scheppen en aan de slag te gaan de varkens oh nee keunen te vereeuwigen. Wat hem eigenlijk goed gelukt is niet waar. ZE stonden jaren naast de ingang van toen nog Gemeentehuis. Thans staan de keunen wat dichter bij de weg en in het centrum en ook goed zichtbaar voor de vakantiegangers. Hoop dat ze daar nog lang mogen staan en dat de naam “Keunedarp” nog lang in de volksmond zo genoemd mag worden. Zo de geschiedenis les is voorbij en ik ga ook voor u in het nieuwe jaar aan de slag voor het verleden ook een plek in het heden te geven. Daarom voor nu vulle wille vandage en tot volgende weke ajus
Ten eerste wil ik iedereen op deze zondag een heel mooi/gezond/gezellig en gelukkig 2019 wensen. Ook dit jaar neem ik jullie mee door het oude Holten. Breng ik weer oude herinneringen naar boven bij de een en ander.
